بــ ـی هـَــــوا رَفـتــی !

           بــی” نـفـس ” مـــانــدَم . . . !

بوی فراموشی گرفته ام

     رنــــــــگ  تنـــــــــــهایی

            دلـــ  شکـــ  ـــ ـــستگی

                     بغـــــــض و خــــاموشی

                           چیــــــــــــزی نیســـت...

                                 گمانم تاریخ مصرفم گذشته است . . .

گـــــــــــاهی


هیچکس را نداشته باشی بهتر است ...!


بـــــاور کــــن


بعضــیها تنــــــــــــهاترت مـــــــی کنند ...

حمــاقت یعــنی :

او بــرای همیشــه رفتــه و

مــن هنـــوز بــرای او مــی نویـــسم !!!!!

این روزها که می گذرد،

تنهاتر می شوم...

سکوتی مبهم وجودم را در برمی گیرد...

به کنار پنجره میروم و به عکس تنهایی ماه در حوض حیاط نگاه می کنم...!!!

بغض گلویم را می فشارد...

با خود می گویم:

من تنها نیستم؛

شب...سکوت...تنهایی... با من اند...

اینها چیزهایی ست که نبودنت برایم به جا گذاشته...

یه حیاط میروم و با شوقی کودکانه ماه توی حوض را به جای تو در آغوش میگیرم...!

میبینی؟

این همان حس رخوت انگیز تنهایی ست...

خدایا

ببین روزگارت چه بر سرم آورده

که

گریه هم آرامم نمی کند!!!

این روزها

باتو،

به وسعت تمام نداشته هایم 

حرف دارم...

اما مجالی نیست تا بنشینی 

به پای این همه حرف..

دلم تنگ است،

فقط برای حرف زدن باتو...

حال امروز من

یعنی یک قدم از افسردگی آن طرف تر

حتی وقتی میخندم

منظورم چیز دیگریست

درونم غوغاست

ساده میشکنم

با یک تلنگر کوچک

این گونه نبودم..!!شدم...!!!